Cmentarz komunalny w Laskach (woj. mazowieckie) znajduje się na tyłach cmentarza wojskowego. Prowadzi do niego ulica Dolina Jozafata. I właśnie na tym cmentarzu (a nie na leśnym przy Zakładzie Ociemniałych, jak podają niektóre źródła) jest pochowany Jerzy Michotek – aktor, piosenkarz, reżyser programów telewizyjnych i estradowych, miłośnik Lwowa.
Najbardziej chyba znana jego piosenka to „TYLKO WE LWOWIE” („Niech inni se jadą gdzie mogą gdzie chcą/do Wiednia Paryża Londynu/A ja się ze Lwowa nie ruszę za próg/ta mamciu ta skarz mnie Bóg./Bo gdzie jeszcze ludziom/Tak dobrze jak tu?/Tylko we Lwowie!/Gdzie śpiewem cię tulą/l budzą ze snu?/Tylko we Lwowie!/ (…).).
Tak naprawdę, Jerzy Michotek urodził się w Częstochowie, 31 sierpnia 1921 roku. Ale kiedy miał trzy miesiące, rodzice przeprowadzili się do Lwowa (pochodził z rodziny o korzeniach ormiańskich, od pokoleń osiadłej we Lwowie). I w tym mieście mieszkał do 1939 roku. Jego ojciec Feliks był właścicielem cukierni mieszczącej się w starej kamienicy nr 24 w Rynku. Michotek najpierw chodził do VIII Państwowego Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie, a później przeniósł się do X Państwowego Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza i tam zdał maturę. Po wejściu Rosjan do Lwowa (w 1939 roku) został zesłany do kopalń Workuty, skąd powrócił po prawie siedmiu latach z mocno nadwyrężonym zdrowiem. Po wojnie osiedlił się we Wrocławiu. W 1950 ukończył studia na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Wrocławskiego ze specjalnością historyk literatury polskiej.
Gdy znalazł się w Warszawie, złożył w Warszawie eksternistyczny egzamin aktorski i reżyserski. Podczas studiów prowadził teatr akademicki i cykl audycji radiowych „Wesoła Wrocławska Karuzela”. W latach 1953-1961 był aktorem Teatru „Syrena” (a dyrektor Jerzy Jurandot nieustannie upominał go podczas prób: ”Bez akcentu, panie Jerzy, bez akcentu”). Szybko stał się jednym z najpopularniejszych piosenkarzy lat pięćdziesiątych. Zadebiutował w filmie „Sprawa pilota Maresza”(1955 r.). Podobno podczas zdjęć reżyser Leopold Buczkowski mruczał co chwila: „Panie Michotek, przestań pan gadać po lwowsku”. Później został kierownikiem artystycznym i reżyserem wielu programów estradowych. W 1973 roku był reżyserem programów rozrywkowych TVP, a w latach 1975-1981 zastępcą głównego reżysera TVP.
Jako jeden z pierwszych polskich artystów (w latach 60.) śpiewał ballady kowbojskie (country), które zyskały duży poklask u słuchaczy. Piosenka z filmu „Rancho Teksas” stała się wielkim przebojem. Napisał także wiele piosenek o Lwowie, w których w sposób wyjątkowo barwny odtworzył niepowtarzalny urok i folklor tego miasta. Był autorem wydanych w 1990 wspomnień „Tylko we Lwowie”. Szerszej publiczności dał się poznać jako Adaśko w serialu „Polskie drogi” (z 1976 roku), a także Tolek Pocięgło, zesłaniec powracający do kraju o kulach w serialu Jana Łomnickiego ”Dom” (1980).
Przyjaciele wspominają, że Jerzy o Lwowie mógł mówić bez końca , sam siebie zresztą nazywał „starym, naiwnym lwowskim dzieckiem”. W swoim mieszkaniu przy ulicy Styki stworzył „studio nagrań” – poduszkami i kocami wyciszał okna i drzwi i na magnetofonie „Kasprzak” nagrywał batiarskie piosenki i ballady, a następie je kopiował i rozdawał znajomym i przyjaciołom. Wysyłał je także do rozgłośni Polskiego Radia.
Zmarł w osamotnieniu i w wielkim niedostatku w Warszawie 17 czerwca 1995 roku. Został pochowany w Laskach.
Co do samego cmentarza, pierwsze pochówki na nim miały miejsce w czasie II wojny, choć nekropolia oficjalnie jeszcze nie istniała (chowano w pobliżu grobów żołnierzy). Z biegiem lat pochówki były coraz rzadsze, groby zarastały, niektórzy przenosili swoich zmarłych na inne cmentarze, np. do Babic. Gdy w listopadzie 1981 r. podjęta została decyzja o utworzeniu parafii w Laskach, wówczas miejsce to uznano za cmentarz parafialny. W 2001 roku teren nekropolii został powiększony.
Przeczytajcie także:
Laski – cmentarz wojenny
Proszę wycieczki 