Mówiono na niego Kaźmirz. Choć urodził się i zmarł w Poznaniu, to w Dolinie Kościeliskiej został uhonorowany. Kazimierz Kantak, działacz polityczny i społeczny w zaborze pruskim, ma tam swoją Bramę. Na skale wisi też tablica pamiątkowa z 1887 roku. Jaki był związek poznaniaka z Tatrami?
Kazimierz Kantak przyjechał do Zakopanego w1876. Przyjechał i „przepadł”. W latach 1876–86 był nawet delegatem Towarzystwa Tatrzańskiego na zabór pruski.
Ale od początku – Kantak urodził się 22 marca 1824 roku w Poznaniu. Uczył się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny, a po przerwie spowodowanej chorobą i pobytem na leczeniach – w gimnazjum w Chełmnie. Tam w 1845 r został aresztowany za udział w konspiracji. Był więziony w Grudziądzu i Moabicie. Zwolniono go w 1847 r po procesie berlińskim. Pozostał w Berlinie, wstąpił do polskiej Legii Akademickiej i w jej szeregach powrócił do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W kwietniu 1848 roku został wzięty do niewoli i osadzony w forcie kostrzyńskim. Zgodnie z wolą zawartą w testamencie stryja, księdza proboszcza inowrocławskiego, Kazimierz nabył w 1853 r zadłużony majątek ziemski Dobieszewko, który sprzedał w 1863 lub 1864 roku. To właśnie w Dobieszewku znalazł w parowie rozległe cmentarzysko. 117 naczyń glinianych podarował Uniwersytetowi Jagiellońskiemu, 97 ładniejszych urn wysłał do Paryża, a część wykopalisk przekazał Poznańskiemu Towarzystwu Przyjaciół Nauk. Przez 24 lata Kantak był posłem do parlamentu niemieckiego, uchodził za przywódcę reprezentacji polskiej.
Kazimierz Kantak uwielbiał góry. W jednej ze swych odezw w 1879 roku pisał nie tylko o urokach Tatr, ale także Pienin i Beskidów. Do Zakopanego trafił w 1876 roku, a w lipcu tego na posiedzeniu Wydziału Towarzystwa Tatrzańskiego w Zakopanem, Kantak został mianowany jego delegatem na zabór pruski. Nazywano go głównym filarem Towarzystwa.
Kantak zmarł w Poznaniu 28 grudnia 1886 roku, wskutek zapalenia płuc. W kondukcie pogrzebowym uczestniczyło ok. 15 tysięcy osób. Został pochowanyna nieistniejącym dziś w Poznaniu cmentarzu przy ul. Grunwaldzkiej (Bukowska).
Walne zgromadzenie Towarzystwa Tatrzańskiego 6 lutego 1887 r uchwaliło nazwę Brama Kantaka dla przewężenia u wejścia do Doliny Kościeliskiej. Jeszcze w tym samym roku odsłonięto w Bramie Kantaka tablicę ku jego czci następującej treści: Kazimierzowi Kantakowi dzielnemu obrońcy praw narodu polskiego, wielce zasłużonemu swemu Członkowi wdzięczne Towarzystwo Tatrzańskie tablicę tę położyło w roku 1887.W 1993 r, po 106 latach, tablicę odnowiono i ponownie odsłonięto.
Przeczytajcie także:
Kościelisko – huta w Dolinie
Proszę wycieczki 